
بگذارید صادق باشیم - ترافیک دبی به شدت بد شده است.
در ساعات خاصی، اوضاع به شدت آشفته است. آنچه قبلاً یک سفر ۱۵ دقیقهای بود اکنون میتواند ۴۵ دقیقه طول بکشد. برای هر کسی که نیاز دارد روزانه در شهر جابجا شود، تفاوت بین خروج در ساعت ۷:۱۵ یا ۷:۴۵ میتواند به معنای واقعی کلمه روز او را بسازد یا خراب کند.
اما اگر از دیدگاه وسیعتری به آن نگاه کنیم، ترافیک فقط یک مشکل نیست.
این یک نشانه از رشد است. این بدان معناست که دبی در حال شکوفایی است - افراد بیشتر، مشاغل بیشتر، انرژی بیشتر. ازدحام در جایی رشد میکند که فرصت رشد میکند.
با این حال، نمیتوانیم هزینه آن را نادیده بگیریم.
ترافیک زمان را میبلعد و زمان به بهرهوری منجر میشود. بهرهوری عملکرد را تعریف میکند و عملکرد همه چیز را تعریف میکند - از خروجی کسبوکار گرفته تا سلامت روان. هر ساعت اضافی که در یک خودرو سپری میشود، ساعتی است که نمیتوان به تفکر، خلاقیت، ساخت یا زندگی کردن اختصاص داد.
زمان سفر، ارزش املاک و مستغلات را دوباره تعریف خواهد کرد.
ما وارد دورهای میشویم که زمان سفر به اندازه آدرس اهمیت پیدا میکند.
مردم به طور فزایندهای محل زندگی خود را انتخاب خواهند کرد - و حتی اینکه کدام شرکتها را برای کار انتخاب کنند - بر اساس اینکه چقدر راحت میتوانند بین خانه، کار و مراکز زندگی جابجا شوند.
روزهایی که مردم برای صرف یک ساعت اضافی در جاده یک ویلای بزرگتر خریداری میکردند در حال محو شدن است.
لوکس جدید نزدیکی است - زندگی نزدیک به جایی که زندگی رخ میدهد.
در سطح جهانی، مطالعات نشان دادهاند که سفرهای طولانی به طور مستقیم بهرهوری، رضایت و نگهداری را کاهش میدهند. در دبی، اکنون همینطور است: هرچه زمان بیشتری مردم در جاده از دست بدهند، ارزش بیشتری به جوامعی که زمان را به آنها باز میگردانند، میدهند.
این فقط در مورد راحتی نیست - بلکه در مورد عامل بعدی تقاضای املاک است.
با ادامه تحول دبی، پروژهها و جوامعی که دسترسی هوشمندانهتری به هستههای تجاری و زندگی شهر ارائه میدهند، به سادگی عملکرد بهتری خواهند داشت.
دهه آینده املاک و مستغلات توسط اتصالات تعریف خواهد شد.
مترو خط آبی دبی - که Business Bay، Creek Harbour، Silicon Oasis و Dubai Marina را به هم متصل میکند - انتظار میرود که ازدحام را تقریباً ۲۰٪ کاهش دهد و ارزش املاک در مناطق متصل را ۲۰ تا ۲۵٪ افزایش دهد.
این یک حدس نیست - این دادهها از گسترشهای قبلی مترو هستند.
به این موارد، افزایش کار ترکیبی، مدیریت ترافیک مبتنی بر هوش مصنوعی و تمرکززدایی شهری را اضافه کنید و شروع به دیدن آینده به وضوح میکنید:
تحرک و املاک و مستغلات در حال ادغام شدن به یک گفتوگو هستند.
برای کسبوکارها و استعدادها، پیامدها بسیار بزرگ است.
استخدام، نگهداری و عملکرد همه تحت تأثیر یک عامل نامرئی قرار دارند: زمان از دست رفته در جابجایی.
بهترین افراد به تعادل نیاز دارند، نه سوختگی. شرکتهایی که سفرهای طولانی را تحمیل میکنند، در حفظ استعدادهای برتر با مشکل مواجه خواهند شد - مهم نیست که برند یا جبران خسارتشان چقدر قوی باشد.
نظر من
ترافیک دیگر فقط در مورد جادهها نیست. بلکه در مورد هوش شهری است - اینکه چقدر هوشمندانه برنامهریزی میکنیم، میسازیم و جابجا میشویم.
با رشد دبی به مرحله بعدی خود، زمان سفر ارز خاموشی خواهد بود که ارزش محلهها، موفقیت توسعهدهندگان و حتی رقابت کارفرمایان را تعیین میکند.
شهرهایی که زمان مردم را به آنها باز میگردانند، رهبری جهان را در دست خواهند داشت.
و سرمایهگذاران هوشمند - آنهایی که به جلو فکر میکنند - در حال حاضر در حال پیگیری جریان آن زمان هستند.